Einde van de 20e eeuw

Molières - Aube hivernale

De 20e eeuw loopt op z'n einde

Home » De geschiedenis van Molières » De 20e eeuw » Einde van de 20e eeuw

Om ons hoofdstuk over de 20e eeuw af te sluiten, volgt hier de vertaling van een portret van Molières, opgetekend door Claire Veaux in het prille begin van de 21e eeuw en een reeks foto’s, die het leven en enkele belangrijke gebeurtenissen aan het eind van de 20e eeuw illustreren.

Er zijn 315 vaste inwoners, waaronder slechts enkele landbouwersgezinnen. Door de verscheidenheid aan bodems (klei en zand op een ondergrond van kalksteen) wordt gemengde landbouw beoefend.

De traditionele tabaksteelt is verdwenen, enkel de houten droogschuren staan er nog als getuigen. De maïsteelt verbreidt zich dankzij het water dat sinds 1990 via een uitgebreid irrigatiesysteem uit de Dordogne wordt opgepompt. De veeteelt heeft zich ook hier ontwikkeld, hetzij voor de melkproductie, hetzij voor het vlees met kuddes van Limousine-runderen.

Een nieuw fenomeen doet zich voor: de zeer snelle uitbreiding van notenboomgaarden. Hierdoor wordt de gemeente meer dan ooit herbebost.

Net als elders in de Périgord zijn er in Molières mestpluimveehouderijen.

Een garage voor landbouwmachines en een zagerij zijn bedrijven die nauw verbonden zijn met onze landelijke omgeving.

Het toerisme levert een aanzienlijke economische bijdrage. We kunnen rekenen op de belangstelling van de stedelingen voor ons patrimonium en voor de aangename, rustgevende en gevarieerde natuur in Molières. Een mooi aangelegde camping in een bosrijke omgeving en landelijke gîtes trekken rustzoekers aan.

Dankzij mooie wandel- en ruiterpaden kan het ganse territorium van het dorp verkend worden. Bovendien is het ook mogelijk om de nabijgelegen toeristische trekpleisters te bezoeken: Cadouin en Saint-Avit Senieur met hun abdijen; Beaumont en Lalinde, de grote broers van Molières; Badefols en zijn kasteel. Deze activiteiten kunnen het groen- of ecotoerisme, een belangrijke economische niche, alleen maar aanmoedigen.

Het dorp is gegroeid. Er werd een nieuwe wijk gebouwd met vier sociale woningen en nieuwe huizen verrezen in het hoger gelegen deel van het dorp. Momenteel lijkt de dorpskern zich te organiseren rond de gepensioneerden. In 1992 werd er op het dorpsplein een “multiple rural” (kruidenierswinkel, bar, restaurant) geopend met de bedoeling in het centrum opnieuw een permanent economisch aantrekkingspunt te creëren.

Ambachtslieden en kunstenaars: schilders, pottenbakkers, kunstsmeden vonden in Molières de inspiratie die ze nodig hebben voor hun werk.

De laatste jaren hebben de inwoners van Molières hard gewerkt aan de restauratie van oude woningen, grotendeels onder impuls van vele Engelsen en andere buitenlanders die de charme van het dorp en zijn omgeving appreciëren. Straten en huizen worden opgevrolijkt met bloemen en planten, wat ons dorp de charmante uitstraling geeft die bezoekers bekoort.

Artsen, apothekers en banken zijn te vinden in Lalinde, Beaumont of Le Buisson, en zijn met de auto in een kwartiertje te bereiken.

Onze bastide staat in nauwe economische verbinding met de Dordogne-vallei, die voor de meeste werkgelegenheid en diensten zorgt. Bergerac en Perigueux zijn de twee administratieve centra waarvan ons dorp afhankelijk is. Onze bastide probeert haar plaats te vinden in een landelijke wereld die ingrijpende veranderingen ondergaat.

Samengevat: de combinatie van de geschiedenis met de charme van het platteland en het patrimonium en het relatieve isolement van de bastide hebben een nieuwe bevolking aangetrokken die ofwel oude huizen heeft gerestaureerd ofwel eigentijdse huizen heeft gebouwd in een nieuwe wijk.

De nieuwe gemeenschap van Molières bestaat uit autochtonen, nieuwe plattelandsbewoners uit alle hoeken van Frankrijk, Europeanen en zelfs mensen van verder weg. Samen zetten ze zich in voor een levende bastide in de 21e eeuw.

En zo komen we aan het einde van de 20e eeuw! Onze historische uiteenzetting is zeker onvolledig, maar we hopen dat ze je toch een beetje heeft ondergedompeld in het leven van toen.

Molières in de 20e eeuw

Molières - rue Ste Catherine +/- 1912

De onderwijzer

In 1912 schreef de onderwijzer van Molières een monografie.

Molières - Pigeonnier communal

De 2e wereldoorlog

Eén datum staat nog steeds in de geheugens gegrift:
28 juni 1944.

Molières - épicerie - station-service

Het leven herneemt

De jaren '50 en '60: veel levensvreugde en vertrouwen in de toekomst.

Molières - Château d'eau

Stromend water!

Gedaan met water halen bij de bronnen, hier komt het kraantjeswater!

Credits:
De meeste afbeeldingen op deze pagina zijn afkomstig uit een verzameling foto’s die door dorpsbewoners ter beschikking zijn gesteld tijdens de voorbereiding van een fototentoonstelling over Molières. Het was voor ons onmogelijk de herkomst van al deze foto’s te achterhalen. Ben je de eigenaar van één van de gebruikte foto’s? Wil je liever niet dat we ze gebruiken of wil je graag dat je credit vermeld wordt? Aarzel niet om contact met ons op te nemen. We zullen graag op je verzoek ingaan.
Enkele foto’s komen uit onze privé-collectie.